Τριήμερο οδοιπορικό στα Ιωάννινα με την Γ’ Τάξη

«Γιάννενα πρώτα στα άρματα στα γρόσια και στα γράμματα»

           Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η τριήμερη εκπαιδευτική επίσκεψη της Γ΄ τάξης στα Γιάννενα μέσα στις ομορφιές του Απρίλη. Από το ταξίδι στην Εγνατία οδό αξέχαστη θα μείνει η εντύπωση των  σκαρφαλωμένων χωριών στις πλαγιές της Πίνδου, όπως ξεπρόβαλαν μέσα από τα τούνελ και δίπλα στα σύγχρονα γεφύρια που ενώνουν τους ανθρώπους.

1ος  σταθμός: το Μέτσοβο με την ιστορία του και την προσωπικότητα του ευεργέτη Τοσίτσα που την αναδεικνύει: τυροκομία, αμπελουργία και κρασιά. Η πινακοθήκη και τα ξυλόγλυπτα δίνουν μια σύγχρονη πνοή στο παραδοσιακό κεφαλοχώρι. Κάτω από το γέρικο πλάτανο δίπλα στην μαρμάρινη κρήνη και στον αυλόγυρο της Αγίας Παρασκευής βγάλαμε την πρώτη μας αναμνηστική φωτογραφία.

           Η Παμβώτιδα λίμνη και η κατοικημένη νήσος ο επόμενος σταθμός μας. Περιηγηθήκαμε στους δρόμους του οικισμού. Ξεναγηθήκαμε στο μουσείο του Αλή Πασά με την πλούσια λαογραφική του συλλογή: φορεσιές και άρματα του αγώνα σε προθήκες φροντισμένα μας μεταφέρουν στην επαναστατική περίοδο των ραγιάδων την Ηπείρου.

            Η περιοχή των Ιωαννίνων, καθώς απολάμβανε σουλτανικά προνόμια, ήταν αξιόλογο εμπορικό και πνευματικό κέντρο της εποχής. Η τέχνη της αργυροτεχνίας ενίσχυσε την φήμη της. Στο ομώνυμο μουσείο είχαμε την ευκαιρία να διατρέξουμε την ιστορία μέσα από τον άξονα  της οικονομικής ακμής της πόλης και να θαυμάσουμε πολύτιμους θησαυρούς Γιαννιωτών καλλιτεχνών.

          Περπατήσαμε στην Ακρόπολη της καστροπολιτείας γνωστή ως Ιτς Καλέ. Επισκεφτήκαμε το βυζαντινό μουσείο όπου φιλοξενούνται ευρήματα που πιστοποιούνται από τα παλαιοχριστιανικά ακόμη χρόνια, την εποχή του Δεσποτάτου ως και σήμερα σ’ όλη την Ήπειρο. Το Φετιχέ Τζαμί, το Τζαμί της κατάκτησης, χώρος προσωπικής λατρείας του Αλή πασά δεσπόζει στο Βόρειο άκρο, ενώ έξω στο περίτεχνο κιγκλίδωμα βρίσκεται θαμμένο το ακέφαλο σώμα του. Στον ίδιο χώρο  της ακρόπολης και η εβραϊκή Συναγωγή. Τα αρχοντικά των χριστιανών και το Σαράι του Πασά βοηθούν τον επισκέπτη να διακρίνει την πολυπολιτισμικότητα της πόλης.

          Ένας άλλος σταθμός του ταξιδιού μας ήταν το Μονοδένδρι. Εκεί αρχίζει το μονοπάτι για την διάβαση της χαράδρας του Βίκου. Δεν πήγαμε. Πήγαμε στο μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής για να θαυμάσουμε τη θέα. Πήγαμε στη Ριζάρειο Σχολή Χειροτεχνίας. Ακούσαμε για άλλον ένα Εθνικό Ευεργέτη, το Ριζάρη που πρόκοψε και θέλησε να βγάλει το χωριό του από την αφάνεια. Σε ένα ζαγορίσιο αρχοντικό φιλοξενείται σήμερα η έκθεση φωτογραφίας του Ελβετού Φρεντ Μπουασονά. Φιλέλληνας, πολυταξιδεμένος, επισκεπτόταν συχνά την Ελλάδα, γιατί εντυπωσιάστηκε από το φυσικό περιβάλλον και τη φυσιογνωμία των κατοίκων της και τα απέδωσε με σεβασμό και γνησιότητα στο πλούσιο έργο του.

            Το μουσείο Κέρινων ομοιωμάτων δημιούργημα ενός άλλου σύγχρονου καλλιτέχνη, του Παύλου Βρέλλη κέρδισε τις εντυπώσεις όλων. Το κτίριο και η κατασκευή του, τα εκθέματα, η τέχνη και η λεπτομέρεια  ενθουσίασαν τους  μαθητές (σύντομα κάναμε και την επανάληψη σημαντικών κεφαλαίων της ιστορίας, όρκος των φιλικών, κλέφτες και αρματολοί, βαλκανικοί πόλεμοι, Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος).

             Τελευταίος σταθμός ο αρχαιολογικός χώρος της Δωδώνης και το αρχαίο της θέατρο. Επιβλητικό όπως και ο Δίας που λατρευόταν στο ομώνυμο Μαντείο. 18.000 θεατές η χωρητικότητά του -μας είπε η συμμαθήτρια μας Ιωάννα Α. από τις πληροφορίες της. Μέσα στην ολάνθιστη, γιορταστική φύση με τις κουτσουπιές και τα αγριολούλουδα ακούσαμε από την Μαρία Π. το α’ στάσιμο της Αντιγόνης του Σοφοκλή και από τη Ζωή Μπ. ένα απόσπασμα από το ποίημα του Γ. Σεφέρη: “Ελένη”.

                Από την εκδρομή μας δεν έλειψαν φυσικά στιγμές κεφιού και ψυχαγωγίας. Ενισχύσαμε τους δεσμούς μας ως απόφοιτοι του 6ο  Γυμνασίου και φυλάμε ευχάριστες αναμνήσεις και εμπειρίες με τους συμμαθητές και τους καθηγητές μας.