2 Απριλίου Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου
Το μήνυμα για την παγκόσμια Ημέρα Παιδικού βιβλίου το 2024 από το τμήμα της Ιαπωνίας γράφτηκε από τη συγγραφέα Eiko Kadono και η αφίσα φιλοτεχνήθηκε από τη συγγραφέα και εικονογράφο Nana Furiya, που γεννήθηκε στο Τόκιο.
«Διασχίστε τις θάλασσες με τα φτερά της φαντασίας! Οι ιστορίες ταξιδεύουν πάνω στα σύννεφα, λαχταρώντας ν’ ακούσουν το χαρούμενο χτύπημα της καρδιάς σας».
«Είμαι μια ιστορία που ταξιδεύει. Πετάω παντού, με τα φτερά του ανέμου ή τα φτερά των κυμάτων, καμιά φορά και με τα λεπτά φτερά της άμμου. Πετάω βέβαια και με τα φτερά των μεταναστευτικών πουλιών, ακόμα και με τα φτερά των αεροπλάνων. Στέκομαι δίπλα σου. Γυρίζω τις σελίδες για να σου πω μια ιστορία, εκείνη που θέλεις ν’ ακούσεις. Θα σου άρεσε μια παράξενη και απίστευτη ιστορία; Ή μια λυπητερή, μια τρομακτική ή μια αστεία; Αν δεν έχεις διάθεση να την ακούσεις τώρα, δεν πειράζει. Όμως ξέρω πως κάποια μέρα θα θέλεις. Όταν θέλεις, λοιπόν, φώναξε: «Ιστορία που ταξιδεύεις έλα! Κάθισε δίπλα μου!». Κι αμέσως θα πετάξω κοντά σου.
Έχω τόσες ιστορίες να σου πω! Τι θα έλεγες για την ιστορία ενός μικρού νησιού που είχε βαρεθεί τη μοναξιά του, έμαθε να κολυμπάει κι αποφάσισε να βρει έναν φίλο; Ή για την ιστορία μιας παράξενης νύχτας, όταν παρουσιάστηκαν δύο φεγγάρια στον ουρανό; Ή για τη νύχτα που χάθηκε ο Άγιος Βασίλης; Ω! Ακούω την καρδιά σου να χτυπάει όλο και πιο γρήγορα: Τικ τακ, τίκι τακ, τίκι τίκι τακ! Η ιστορία που ταξιδεύει βρήκε τρόπο να μπει μέσα σου κι έκανε την καρδιά σου να χτυπάει. Τώρα θα γίνεις κι εσύ μια τέτοια ιστορία με φτερά, έτοιμη να πετάξει. Έτσι λοιπόν γεννήθηκε ακόμη μια ιστορία που ταξιδεύει!»
Ελληνική μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου
Θα φιλοξενήσουμε στο παρόν άρθρο το κείμενο της μαθήτριάς μας που προκρίθηκε μέσα στα δέκα καλύτερα του 12ου Πανελλήνιου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού Εφηβικού Διηγήματος και Ποίησης «Γρηγόρης Πεντζίκης» για το σχολικό έτος 2023-2024 στην κατηγορία διήγημα γυμνασίου.
Χριστούγεννα πλησιάζουν κι όλοι μας γεμίσαμε χαρά . Όλοι είμαστε με τις οικογένειές μας όπως και εγώ . Με την οικογένειά μου παίζουμε παιχνίδια και κάνουμε διάφορα ωραία πράγματα: με τον αδερφό μου και το σκυλάκι μου την Λούση παίζουμε κυνηγητό, με το μπαμπά μου παίζουμε επιτραπέζια και με την μαμά μου φτιάχνουμε χριστουγεννιάτικα γλυκά, όπως πουτίγκες κλπ. Μία μέρα μόλις ξύπνησα κοίταξα έξω από το παράθυρό μου και τι να δω , χιόνισέ σ’ όλη την πόλη . Αμέσως φόρεσα γάντια, σκουφάκι και κασκόλ. Πήρα και τους φίλους μου και παίξαμε όλοι μαζί χιονοπόλεμο και φτιάξαμε χιονάνθρωπο έξω από το σπίτι. Μόλις πήγα στο σπίτι μου είδα την μαμά μου και τον μπαμπά μου ανήσυχους . Ρώτησα τους γονείς μου τι έγινε και μου απάντησαν ότι πήρε τηλέφωνο η θεία μου η Ευγενία και τους είπε πως θα έρθουν όλοι μαζί οικογενειακώς στο σπίτι μας για να μείνουν τα Χριστούγεννα. Μόλις το άκουσα αναρωτιόμουν που θα κοιμηθούν όλοι αυτοί. Ρώτησα τους γονείς μου πού θα κοιμηθούν, άλλα δεν μου απάντησαν . Μάλλον ούτε αυτοί ήξεραν τι θα κάνουν. Άλλα παρ’ όλα αυτά χάρηκα πολύ που θα είχα παρέα. Τα σόγια θα έρθουν πάλι της μαμάς και του μπαμπά. Είναι 6 γονείς και 6 παιδιά από το σόι τις μαμάς μου και 2 γονείς και 2 παιδιά από το σόι του μπαμπά μου .
1 εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα
Ο καιρός περνούσε και πλησίαζε η μέρα που θα κατέφθαναν τα σόγια. Η μαμά μου είναι αγχωμένη τι να κάνει, να μαγειρέψει να συγυρίσει, πώς να τη βοηθήσω, τι να κάνω, τι να φτιάξω και τι άλλο να της πω. Ο μπαμπάς μου όλο δουλεύει. Τι να κάνει άλλο και αυτός τα λεφτά ποιος θα τα φέρει ο αδερφός μου ή εγώ; Η μαμά μου από τη μια έχει βγει σε άδεια και ο μπαμπάς μου απ’ την άλλη έχει πάει σε παράνοια. Ο αδερφός μου όλο διαβάζει, έχει μαθήματα πολλά εγώ πάντως μόνο τη μαμά βοηθάω. Ο αδερφός μου ο καημένος έπεσε θύμα του σχολείου λίγο το ένα λίγο το άλλο δεν θα κάνει διακοπές. Έρχονται Χριστούγεννα όλοι με πνεύμα γιορτινό μόνο οι δάσκαλοι είναι απέξω, μα τι κατάρα είναι κι αυτό. Θα έρθουν οι θείοι και οι θείες μου, τα ξαδέρφια μου,. Ποιος θα με βοηθήσει να τα απασχολήσω δημιουργικά; -Αυτό σε μάρανε τώρα το δημιουργικά, βάλτους να δείτε μία ταινία όλοι μαζί και παίξτε παιχνίδια στους υπολογιστές ,είπε ο μπαμπάς. Η μαμά λέει όχι πολλά παιχνίδια στους υπολογιστές, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι ότι δεν έχουμε πολύ χώρο. Πού θα κοιμηθούν και πού θα κάτσουν στο τραπέζι; Ωχ τι θα κάνουμε είμαι σε πανικό ποιος θα φύγει από το σπίτι ο αδερφός μου ή εγώ και πάλι όμως τα δωμάτια δεν φτάνουν. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι. Αυτοί θέλουν ένα ακόμα σπίτι. Εσύ τι λες να κάνουμε, ρώτησα τον μπαμπά και μου είπε να ρωτήσω την μαμά. Πήγα στην μαμά και μου είπε: -Δεν ξέρω αλλά μην ανησυχείς κάτι θα σκεφτούμε, και πήγα στο δωμάτιό μου για να σκεφτώ τι θα κάνουνε. Μετά από κάνα μισάωρο βγήκα από το δωμάτιό μου. Είχα σκεφτεί πως μπορούμε εγώ με τις ξαδέρφες μου να κοιμηθούμε στο δωμάτιό μου και ο αδερφός μου με τους ξαδέρφους μου στο δωμάτιό του. Οι θείοι μου με τον μπαμπά μου στους καναπέδες και οι θείες μου με την μαμά μου στο δωμάτιο των γονιών μου. Το είπα στους γονείς μου και στον αδερφό μου, συμφωνήσαν. Από εκείνη την μέρα ψύχραιμοι, αλλά ακόμα υπήρχε πρόβλημα με το τραπέζι. Μάλλον θα κάτσουν πρώτα τα παιδιά και μετά οι μεγάλοι αλλά δεν είναι σίγουρο. Ελπίζω να βρούμε μία άλλη λύση για να κάτσουμε όλοι μαζί στο τραπέζι, και γονείς και παιδιά μαζί.
4 μέρες πριν τα Χριστούγεννων
Σήμερα θα έρθει το σόι του μπαμπά και αύριο της μαμάς. Θα έρθουν τα ξαδέρφια μου, ανακοίνωσα στη μαμά μου χαμογελώντας πονηρά. Εγώ με τον αδερφό μου ετοιμάσαμε τα δωμάτια μας, για να είναι έτοιμα για το βράδυ ενώ η μαμά με τον μπαμπά ετοίμαζαν το σπίτι. Μόλις τελειώσαμε με αυτά ο μπαμπάς μου με τον αδερφό μου πήγαν να πάρουν τα ξαδέρφια μου, τους θείους και τις θείες μου από το αεροδρόμιο. Εγώ έστρωνα το τραπέζι ενώ η μαμά μου μαγείρευε. Μετά από 1 ώρα πήραν τηλέφωνο ο μπαμπάς μου με τον αδερφό μου και είπαν πως το αεροπλάνο θα είχε 2 ώρες καθυστέρηση. Η μαμά μου ανησύχησε. Μετά από 3 ώρες χτύπησε το κουδούνι και πήγα να ανοίξω. Μόλις άνοιξα την πόρτα είδα τον μπαμπά μου, τον αδερφό μου, την θεία μου, τον θείο μου και τα ξαδέρφια μου.
3 μέρες πριν τα Χριστούγεννα
Είναι 7 η ώρα το πρωί πήγα να πάρω ένα ποτήρι νερό από την κουζίνα και ο μπαμπάς μου ήταν άφαντος. Μάλλον πήγε να πάρει τα ξαδέρφια μου και δεν ήθελε να μας ξυπνήσει ή μάλλον έπαθε κάτι. Λίγο πιο μετά είδα ένα χαρτάκι πάνω στον πάγκο της κουζίνας, έλεγε: «μην ανησυχείτε πήγα να πάρω τα ξαδέρφια σας από το αεροδρόμιο». Μόλις το είδα ηρέμησα. Ο μπαμπάς μου γύρισε με τα ξαδέρφια μου κατά τις 8 30. Όλοι χάρηκαν όπως και εγώ. Το μεσημέρι κάθισα στον καναπέ και έγινε ένας σεισμός, όλοι τρέξαμε κάτω από το τραπέζι αλλά δεν χωρούσαμε και το σπίτι κατέρρευσε πάνω μας. Μόλις έγινε αυτό εγώ ξύπνησα, χάρηκα που ήταν όνειρο και το είπα στην μαμά μου, εκείνη μου είπε πως τα όνειρα είναι προφητικά και γέλασε, προφανώς και μου είπε ψέματα. Αμέσως μετά καθίσαμε στο τραπέζι για να φάμε. Στο τραπέζι καθόταν: η θεία μου η Πένη, που έχει 13 γάτες, και την φωνάζουμε τρελή με τις γάτες, η θεία μου η Ευγενία που την φωνάζουμε Νούλα από το Ευγενούλα, τα 3 ξαδέρφια μου από το Λονδίνο και τα άλλα μου ξαδέρφια από την Ξάνθη ήταν επίσης η μαμά μου, ο μπαμπάς μου και ο αδερφός μου. Το τραπέζι είχε πάνω του πολλά διαφορετικά φαγητά όπως κοτόπουλο με πατάτες στον φούρνο, παστίτσιο, χωριάτικη σαλάτα, σούπα λαχανικών κ.λπ.. Παρόλο που υπήρχαν τόσα πολλά φαγητά δεν αφήσαμε ούτε ψίχουλο, όπως είπε και ο μπαμπάς μου. Εγώ και τα ξαδέρφια μου πήγαμε να παίξουμε ενώ οι μεγάλοι κάθονταν στο σαλόνι για να μιλήσουν. Το απόγευμα παίξαμε κάποια οικογενειακά παιχνίδια όπως uno, σε δύο ομάδες , μεγάλοι εναντίων παιδιά και ήταν πολύ αστείο. Παίζαμε παιχνίδια μέχρι το βράδυ, περάσαμε τέλεια και ένιωσα σαν ένα βάρος να έφυγε από επάνω μου. Το βράδυ όταν πήγαμε για ύπνο και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου οι εφιάλτες μου έγιναν όνειρα και από την κόλαση πήγα στον παράδεισο. Το επόμενο πρωί κάναμε ομάδες και ψωνίσαμε δώρα ο ένας στον άλλο. Οι ομάδες ήταν οι εξής : Εγώ και η ξαδέρφη μου μία ομάδα , ο αδερφός μου με τους 2 ξαδέρφους μου και τις άλλες τρεις ξαδέρφες μου ήταν η άλλη ομάδα . Είπαμε επίσης πως όποιος πάρει τα καλύτερα δώρα νικάει . Για να μην πολυλογώ τα καλύτερα δώρα τα πήραμε εμείς και νικήσαμε , αλλά για να είναι σωστό ανοίξαμε όλοι τα δώρα την πρωτοχρονιά, όπως λέει το έθιμο .
Tα Χριστούγεννα
Αυτά τα Χριστούγεννα ήταν τα καλύτερα. Όλοι λέγαμε ευχές ο ένας στον άλλο και αγγελιαζόμασταν. Μόλις καθίσαμε στο τραπέζι, φάγαμε την γαλοπούλα και ο αδερφός μου έπαιζε μία τέλεια μελωδία στο πιάνο. Όλοι περάσαμε τέλεια, αν και είχαμε λίγο άγχος στην αρχή. Ελπίζουμε να περνάμε έτσι ωραία κάθε χρόνο.